• ژوبین شهیدی
  • ۸ مرداد, ۱۳۹۹
  • اخبار

در سال های اخیر به تعداد افرادی که با سابقه کار و تحصیل در کانادا اقامت دائم گرفته اند افزوده شده است. جدیدترین آمار Statistics Canada گویای این هستند که تعداد دانشجویان بین المللی و نیروی کار موقت خارجی بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ افزایش قابل توجهی داشته است. در سال ۲۰۱۸ بیش از نیمی از مهاجران کاری/اقتصادی یعنی ۵۹ درصد قبلا به عنوان کارگر ماهر موقت خارجی در کانادا کار کرده بودند که نسبت به اوایل سال ۲۰۰۰ حاکی از افزایش ۱۲ درصدی است.

گفتنی است در سال ۲۰۰۹ هم بسیاری از کارگران ماهر خارجی موقت از طریق برنامه مهاجرت استانی و تجربه کانادایی اقامت دائم گرفته اند. در سال ۲۰۱۸ دسته تجربه کانادایی ۲۰ درصد تمام متقاضیان مهاجرت کاری/اقتصادی را در بر می گرفت در حالیکه در همان سال ۲۵ درصد مهاجران از طریق برنامه اسکیلد ورکر فدرال به کانادا مهاجرت کرده اند. اما برنامه مهاجرت استانی با پذیرش ۴۶ درصد مهاجران بیشترین سهم را در این میان ایفا کرده است.

ورود به یک کشور خارجی به عنوان دانشجو یا کارگر و سپس اخذ اقامت دائم آن کشور گزینش دو مرحله ای مهاجر نامیده می شود. در این فرایند دانشجویان یا نیروی کار ماهر ابتدا موقتا در کشور مورد نظر اقامت می کنند و مدارکشان توسط کارفرمایان کانادایی ارزیابی می شود. سپس مقیم موقت درخواست مهاجرت ارائه می کند و بر اساس معیارهایی که در برنامه های فدرال و استانی مشخص شده اند انتخاب می شود.

آمار  وارقام فوق حاصل انجام دو مطالعه است که StatsCan با همکاری اداره مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا انجام داده است. این مطالعات به بررسی اهمیت فزاینده نیروی کار خارجی موقت در موفقیت مهاجران جدید در بازار کار کانادا پرداخته اند. تا کنون تنها سه مطالعه از این سلسله مطالعات منتشر شده است. اولین مطالعه دریافته که مهاجرت دو مرحله ای می تواند مهارت های مهاجران و نیاز بازار کار را بهتر تطلیق دهد. کارفرمایان می توانند مهارت ها و کیفیات ملموس نیروی کار موقت را ارزیابی کنند. در این مطالعه همچنین مشخص شده که همه گیری کرونا مسائل مرتبط با نیروی کار موقت نظیر عدم قطعیت عرضه نیروی کار یا شرایط کاری بد کارمندان را پررنگ تر کرده است.

دومین مطالعه تکامل گزینش دو مرحله ای مهاجران از سال ۲۰۰۰ تا کنون را نشان داده است. بین ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ تعداد نیروی کار موقت خارجی از ۶۰۰۰۰ به  ۴۲۹,۳۰۰ افزایش داشته است. سومین مطالعه اما به گزینش دومرحله ای مهاجران و پیامدهای بازار کار می پردازد. در این مطالعه مشخص شده که بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ تعداد مهاجرانی که در سال اول مهاجرت خود درآمد سالانه مثبتی داشته اند بیشتر شده است. افزایش نرخ اشتغال نیز به افزایش تعداد مهاجرانی مرتبط دانسته شده که قبلا در کانادا با حقوق های بین $۲۰,۰۰۰ تا  $۵۰,۰۰۰ و بالای  $۵۰,۰۰۰ کار کرده اند.

این یافته ها حاکمی از این هستند که مهاجرانی که تجربه کار و زندگی در کانادا دارند معمولا اشتغال بیشتر و درآمد سالانه بالاتری دارند. ظاهرا اقدامات دولت فدرال برای ایجاد مسیرهای بیشتر برای خارجی هایی گه تجربه کانادایی دارند به بهبود این نتایج کمک کرده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *