کدام بخش بیشترین ضرر را داشت؟
بخش هتلداری و ارائه خدمات غذایی در ماه می بیشترین ضرر و زیان را متحمل شد. ۱۱۶,۵۰۰ نفر در این دو بخش کار خود را از دست داده اند. این دو بخش بیشترین کاهش را در نرخ اشتغال داشته است. بخش هتلداری و خدمات غذایی از ماه فوریه در سراشیبی قرار گرفته و از آن ماه ۷۷۰,۴۰۰ شغل از دست رفته اند. در ماه می میانگین درآمد هفتگی در مکان هایی که غذا و نوشیدنی سرو می کنند ۴۴۷ دلار بوده است (که کمترین درآمد در تمام زیرمجموعه های شغلی است) اما در مقایسه با ماه می سال ۲۰۱۹ حاکی از افزایش ۱۶٫۵ درصدی است.
کاهش اشتغال در معدن، حفاری و استخراج نفت و گاز ۵٫۶ درصد بوده است. استخدام به صورت حقوق بگیری در بخش های معدن، حفاری و استخراج نفت و گاز از ماه فوریه ۲۷٫۵ درصد کاهش داشته است. میانگین درآمد هفتگی در این صنایع در مقایسه با ماه می ۲۰۱۹ با کاهش ۱٫۸ درصدی به ۱,۸۳۲ رسیده است. تولید در تمام بخش ها و صنایع با کاهش روبرو بوده است و ۲۵۰,۰۰۰ نفر در بخش تولیدی کار خود را از دست داده اند.
در ماه می نرخ اشتغال در بخش تولید کالاها ۱۶٫۷ درصد کمتر از ماه فوریه گزارش شده است با اینکه تعداد شغل ها ۰٫۳ درصد افزایش داشته است. اما در بخش هنر و سرگرمی همچنان شاهد از دست رفتن شغل ها هستیم: مشاغل فعال در زمینه های شهربازی، ورزش های نمایشی و صنایع مربوطه با نرخ بیکاری زیادی مواجه شده اند.
اما نظرسنجی Labour Force که اوایل ماه جولای منتشر شده است به ما می گوید بازگشت نرخ اشتغال در کانادا نسبت به رکودهای قبلی با قدرت بیشتری انجام می گیرد. در واقع محدودیت های کرونایی و قرنطینه ها باعث شد که نرخ اشتغال تنها ظرف دو ماه ۱۵٫۷ درصد کاهش پیدا کند. از سوی دیگر در دوره بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹ این نرخ طی ۹ ماه تنها ۲٫۵ درصد بوده است. برداشته شدن محدودیت ها در ماه می و ژوئن باعث شد نرخ اشتغال ۹٫۲ درصد نرخ ماه فوریه را کسب کند. در دوره های رکود اقتصادی قبلی، بازگشت نرخ اشتغال به حالت رونق بین دو تا پنج سال طول می کشیده است. نظرسنجی Labour Force حاکی از این است که در ماه ژوئن بازار کار کانادا در تمام استان ها و مناطق کانادا و تمام بخش ها مساعد بوده است.